از جاده اصلی بین روستا که عبور میکنی، در کوهپایه شمال روستا، اولین و مهمترین تفرجگاه و مکان دیدنی، یعنی امامزاده “شاه عطاالله” معروف به “شاه تولّا” با گنبد و درختانی سرسبز نمایان می شود، که بعضا روستای گنک را با نام این امامزاده می شناسند.
امامزاده “شاه عطاالله” با وجود فضایی آزاد و زیبا در جوار و قرار گرفتن در بین کوهها و ارادت مردم به ساحتش، در همه ایام، مخصوصا در مراسم مذهبی، ولادت و شهادت ائمه اطهار و جشنها و تعطیلات، همواره پذیرای خیل مسافران و گردشگران و زائران از راههای دور و نزدیک بوده، و با توجه به اینکه روستای گنک، در دور دوم سفرهای استانی از طرف هیئت دولت به عنوان “منطقه ویژه گردشگری” انتخاب شد، انتظار میرود بر خیل گردشکران این منطقه افزوده شود.
امامزاده “شاه عطاالله” دارای بنایی بنایی باستانی و بسیار زیبا بوده که شکلی سرداب مانند با پله های زیاد و سه درب چوبی در مسیر رسیدن به صحن زیرزمینی و ضریح داشته، که در سالهای نه چندان دور -چند سالی قبل از انقلاب- و با تصمیمات کارگزاران وقت روستا، دستخوش تغییراتی شاید به هدف بهتر شدن قرار گرفته، که امید است با همت مسئولان محترم آن را بازسازی کنند.
متاسفانه در سالهای اخیر 1378-1385 چندین بار مورد سرقت قرار گرفت و بنا بر شواهد و جامانده هایی از ظروف سفالی بزرگ و… بسیاری از زیرخاکیهای جوار امامزاده دزدیده شد، و این روند سرقت از آنجا پایان یافت که یکی از دزدان را اهالی روستا در یک شب بارانی، دستگیر و تحویل دادند و بقیه که مسلح بودند فرار کردند، گرچه فرد دستگیر شده نیز…
و البته بسیاری اشیای دیگر چون “گوی سنگی” مشهور به “گوی گردان” “مجسمه شیر سنگی” و… که معلوم نیست چه شدند.
