واژه های محلی

در این بخش واژه های محلی اهالی روستای گنک که از دیرباز در محاورات روزمره از آن استفاده میشده را قرار میدهیم که بعضی از این واژه ها چون بسیاری دیگر از واژگان اصیل ایرانی و پارسی فراموش شده اند:

مشکلودون ، کشکلودون ، هسمک ، چوئه ، ملّار ، نئره ، کلنئره ، اُسک ، عـُرسی ، مشک ، گیره ، دی ، دسّـکی ، دسـّـنی ، چـُـله ، هیمه ، کپر ، بوون ، نگیر ، غلچه ، تروه ، کنج ، اوکش ، جوگ ، خورجین ، خوره ، خمره ، کولیک ، کـُـله ، پیون ، دینیشت ، الوک ، اوشم ، بیلر ، اِشکـَـفت ، اِشکـُـفت ، پَر ، بُـلنگ ، تروله ، هیلو ، نـُـنی ، خاگ ، تیریـنــِـی ، دور ، کـِل ، چیکچیله ، جیکیله ، چیلته ، چولسه ، تپره ، خیشتن ، پرجن ، پجن ، مَلّا ، شی ، کِـلـَک ، کـُـلـَـک ، زلدر ، زله ، غوروس ، کنگل ، دیمکل ، دیـُـمپیرک ، سیل ، سـُـوسرخ ، خیش ، جی ، درسل ، شار، جـُل ، مـُـل ، جنگه ، بص ، خـِـر ، یـُـرد ، روغونه ، تــُـر ، کول ، می ، بینیزه ، زویی ، خـِـطـَـه ، کتلک ، تــَـش ، خرگ ، خل ، کلمردو ، درنه بزی ، تیت و…

اسم بعضی پرندگان به محلی:
تـِـرنـِـسک ، چـُـفت ، قـِـلـَـسـُوزَک ، قرغوش ، پــِـت ، لیکلیکو ، چـِـنـکـُـر ، کــُـل ، دارسـَمـَن ، شوت ، فیوفیو ، کـُـلــکــُـلـِـتین ، توین ، کوگ ، خــَـربـُـر ، مرغ ماه سلیمونی ، شـُـین ، مرغ انجیر و…

اسم مکانهای اطراف روستا:
پرچغیون ، پرگری ، پرسفییو ، دری پزنو ، صحرابرکه ، سراُو ، چَوی ، بیمتنگ ، توروئل ، دم پوزو ، چالسنگی ، مل نرو ، اونو ، گویوشولی ، قلات ، قشلاق کهنو ، دهبُلـُی ، تل جانمیی ، مُلـِـی نیزن ، گوگنبـِـی ، تپّرو ، لغول ، کوباره ، پـَــنـِـی شورِی ، گودوتو ، لم دلون ،  تشنون ، تـَوقـَلـَه ، تـَـوگـُـرُزی ، مــارسُـختکی ، مــاراندری ، تنقلی ، گوگچی ، تیریزپــَـهن ، مُـلـِـی بندوبــس ، چنتنپی ، اولیسـِـی گولی تنگو ، کلاقـُضی ، چشمه سفییو ، مــاردونه خـُدو ، تـُـل بارسی ، خــال زیتی ، لـه گومـُـده ، خان کفتـُـری ، گرکنگلی ، پوزدیمبزره ، چزکی و…

همچنین شما میتوانید واژه هایی که ما فراموش کرده ایم را در بخش دیدگاههای همین مطلب درج کنید، تا پس از بررسی به واژه های محلی فوق اضافه گردد.